impertinence
noun
1 impertinence
An impudent statement.
Roget 10: irrelation†, dissociation; misrelation†; inapplicability; inconnection†; multifariousness; disconnection etc. (disjunction) 44; inconsequence, independence; incommensurability; ... show more
2 impertinence
The trait of being rude and impertinent; inclined to take liberties.
synonyms: cheekiness, crust, freshness, gall, impudence, insolence.
Roget 885: insolence; haughtiness etc. adj.; arrogance, airs; overbearance†; domineering etc. v.; tyranny etc. 739. ... show more
Dutch: brutaliteit, impertinentie, insolentie, onbeschaamdheid
Polish: zuchwałość, butność, czelność, łobuzerstwo, tupet, bezczelność, szelmostwo, zuchwalstwo, efronteria, aroganckość
3 impertinence
Moby thesaurus: arrogance, audacity, bold front, boldness, brash bearing, brashness, brass, brassiness, bravado, brazenfacedness, brazenness, bumptiousness, butting-in, cheek, cheekiness, chutzpah, cockiness, contempt, contemptuousness, daring ... show more.
debug info: 0.0346